Ben nasıl büyük adam olucam?
Bir dizi var Kanal Dde yazdan beri fırsat buldukça izlediğim... ''Benim yamuk ağızlı oğlanın dizisini açın'' dediğim zaman basılıyor ''Kavak Yelleri''ni izlememizi sağlayacak düğmeye... Yamuk ağızlı oğlan da Altan Erbulakın torunu Dağhan Külegeç oluyor!
Başta bir tek onun için izliyordum diziyi; ya çocuk zaten o mimikleri, tripleriyle dünya tatlısı, bir de ona bir diyaloglar, bir espriler yazılıyor ki... Yazan da ''Sınav'' filminin senaristi Yiğit Güralp; ÖSS/üniversite dönemi gençlerinin kahramanı olmalı kanımca...
Başka kaç kişiyi seversen sev Bir sevda yalnız iki kişilik
Hele baş başa bi akşamda Masalar hep iki kişilik
Peki sen kimsin dediler bana Dedim üçüncü tekil kişilik
Peki dostluk var mı dünyada Dedim dünya iki kişilik
Çocuktuk çoktuk oysa Çok üzgünüm şimdilik
Sözlerini yazıyor mesela, dizide çok yakın dostken ''bir çift ile bir arkadaşa'' bölünüveren üç genç için.
Davetiyeler, odalar Ve localar iki kişilik
Ya tek gidersin bi koltukta Ya biletler; iki kişilik
Ya tek kişiliktir bi yatak Ya yalnız yatılmaz; iki kişilik
Ya tek taraflıdır bi aşk O da severse; iki kişilik
Diye de devam ediyor sözler dizinin tanıtımında....
Dizide ''üçüncü tekil kişilik'' olarak dışarıda kalan arkadaş ''Nescafe bile üçü bir arada bir ben yalnızım'' nameleri okuyadururken, kardeşim zorla bir şarkı dayıyor kulaklığıma ''Kavak Yelleri''nin müziklerini yapan Pinhani�den: ''Ben nası büyük adam olucam?''
''Hah'' diyorum ''Soruya bak''. ''Üç yaş büyüğüz diye herbir şeyi bana soruyor, ne bileyim sen nasıl büyük adam olucan, daha kendi meselemi halledememişim ben.''
Oysa bu şarkı, belki ''Gözyaşlarımız Bitti mi Sandın?''ı söylerler diye her yaz MFÖ konserine giden, Bülent Ortaçgilin ''Sensiz Olmaz''ına -hele de Levent Yükselden olursa- bayılan, Travis albümlerinden asla vazgeçmeyen benim gibiler için bir maden...
Kuzeni Zeynep Eylül Üçer ile 3 sene önce Pinhaniyi kuran 28 yaşındaki Sinan Kaynakçının sesi hem çocuk, hem olgun... Yazdığı şarkı sözleri ile müziğin uyumu ise... Ne bileyim pencere önünde zeytinyağı tenekesine ekilmiş sardunyalar gibi, ona saplanmış rüzgar gülü gibi, kızarmış ekmeğe sürülen tereyağı gibi, çokomel kağıtlarını tırnakla düzleştirip kitap arasında saklamak gibi...
''Görmezdim önümü görmezdim, okudum yıllarca hep okudum
Okumaktan boynumu büktüm yoruldum (...)
Kimin uğruna, ne uğruna?
Sevmezdim okulu sevmezdim, okudum yıllarca hep okudum
Okumaktan boynumu büktüm yoruldum
Bilmezdim oyunu bilmezdim denedim her şekilde denedim
Denemekle olmadı zaten yenildim
Kimin uğruna, ne uğruna
Herkes köşesini kapmış iyi ama ben nası büyük adam olucam
Bir tek seni bana çok gördü dünya
İyiler bu savaşı kaybetmiş peki ben nası büyük adam olucam
Kötü olmak seni geri getirir mi acaba?''
Umutsuz havası, temposu ve de savaşı kaybetsek de iyi olan biziz vurgusuyla (züürt tesellisi!) dağıtan bir başucu şarkısı. Birkaç dize ve dört büyük soru. ''Kimin uğruna, ne uğruna?'' sorularının yanıtı dipsiz bir kuyu da; ''Kötü olmak seni geri getirir mi acaba?'' nasıl da güzide bir meraktır aslında.
''İnsan gibi davrandık süründürüldük'' hissinin, ''Değerinin ancak ayrıldığında bilinmesinin'', ''Aşkta da hayatta da iyiler erken ölür'' tezinin bir tercümesi gibidir, aslında bu bir ilişki klasiğidir, öyle önümüzde durmuştur da yıllarca sorulmamıştır sanki ''Pinhan'' gizli demek ''Pinhani'' ise gizliler... Ancak ben geç de keşfetsem pek gizli değiller;
Peki... Peki, ben nası büyük adam olucam?
Kaynak :Nilay Örnek (tv eleştirmeni)
alıntıdır
Konu: İşte O Yetenek Dağhan Külegeç 
Ptsi Haz. 09, 2008 3:10 pm
