Kent Oyuncuları...

Misafir

Yıldız Kenter

İstanbul’da doğdu. Ankara Devlet Konservatuarı Yüksek Bölümünü sınıf atlayarak bitirdi. Onbir yıl Ankara Devlet Tiyatrosunda çalıştı. Rockefeller bursu kazanarak, American Theatre Winng, Neighbourhood Play House ve Actor’s Studio’da oyunculuk ve oyunculuk öğretiminde yeni teknikler üzerine çalışmalar yaptı. Ankara Devlet Konservatuarına hoca olarak atandı.

1959 da Devlet Tiyatrosu’ndan ayrıldı. Muhsin Ertuğrul ile bir yıl çalıştı. Kardeşi Müşfik Kenter ve eşi Şükran Güngör ile Kent Oyuncuları Topluluğunu kurdu. Daha sonraki yıllarda sürekli olarak Amerika Birleşik Devletleri ve İngiltere’de “ Değişen Eğitim Metotları ” ve “ Oyunculuk Metotları ” üzerine çalışmalar yaptı. 1962’de Tiyatro hizmetlerinden ötürü “ Yılın Kadını ” seçildi. 1968’de İstanbul’da Kenter Tiyatrosunun binasının inşaatını tamamladı. Sinema oyuncusu olarak üç kez “ Altın Portakal ” ödülüne layık görüldü. Sovyetler Birliği, Amerika Birleşik Devletleri, İngiltere, Almanya, Hollanda, Danimarka, Kanada, Yugoslavya ve Kıbrıs’ta İngilizce ve Türkçe oyunlar sergiledi. 100’ün üstünde oyun oynadı. 100’e yakın oyun sergiledi. Shakespeare, Cehov, Brecht, Inoesco, Pinter, Albee, Tenessee Williams, Alan Ayckbourn, Arthur Miller, Brian Freil, Neil Simon, Athol Fugard, Sergey Kokovkin gibi pek çok yazarların yanısıra Melih Cevdet Anday, Necati Cumalı, Güner Sümer, Adalet Ağaoğlu, Zeki Özturanlı, Güngör Dilmen, Muzaffer İzgü gibi pek çok Türk yazarının oyunlarını da sahneye koydu, oynadı. 1981’de “ Devlet Sanatçısı ” olarak ödüllendirildi. 1984 de Roma’daki İtalyan Kültür Birliğince “ Adalaide Ristori ” ödülüne layık görüldü. Profesör Yıldız Kenter, 37 yıldır Sahne Hocalığı yapmaktadır. 1989 yılında, Korsika - Bastia Film Festivalinde “ Hanım ” filmindeki rolüyle “ En İyi Kadın Oyuncu ” ödülünü aldı. 1991 yılında Tiyatro Sanatına hizmetlerinden ötürü Uluslararası Lions Kulübünün “ The Melvin Jones ” yla ödüllendirildi. İki kez Ulvi Uraz “ En İyi Kadın Oyuncu ” üç kezde aynı dalda Avni Dilligil ödülüne laik görüldü. 1994’de “ Konken Partisi ” oyunundaki Fonsla rolü ile “ Olağanüstü Yorum ” ödülünü aldı. Finlandiya Dünya Kadın Kuruluşu tarafından yüz yılın en başarılı yüz kadınından biri olarak onurlandırıldı. 1995’de Kültür Bakanlığı, Tiyatro Sanatına katkılarından ötürü “ Onur ” ödülüne layık gördü. Profesör Kenter’e aynı yıl tiyatro sanatına katkılarından dolayı “ Mevlana Kardeşlik ve Barış ” ödülü verildi. 1996’da Magazin Gazetecileri Derneği tarafından Ramiz ile Jülide’deki Jülide rolü için “ En İyi Kadın Oyuncu ” ödülü verildi. 19 Mayıs 1997 de Uluslararası İstanbul Festivali tarafından ömür boyu Tiyatro Sanatına katkısından dolayı verilen onur ödülü Yıldız Kenter’e Dame Diana Rigg tarafından takdim edildi. 1998’de Ankara Sanat Kurumu “ Yılın Kadın Sanatçısı ” ödülü, 1998 Muhsin Ertuğrul yaşam boyu tiyatro sanatına katkılarından dolayı onur ödülü, 1998 Cumhurbaşkanlığı Büyük Kültür ve Sanat Ödülü, “ MARTI ” adlı oyunda Madam Arcadina rolüyle 1999 Afife Jale - En İyi Kadın Oyuncu ödülü .

Müşfik Kenter

MÜŞFİK KENTER 1947’de Ankara Devlet Tiyatrosu Çocuk bölümünde tiyatroya başladı. 1950 yılında Devlet Konservatuvarı Tiyatro Bölümü’ne girdi ve 1955 yılında yüksek derece ile bitirdi. Aynı yıl Ankara Devlet tiyatrosu’na girdi, 1959 yılına kadar burada çalıştı. 1959 yılında İstanbul’a gidip, kardeşi Yıldız Kenter’le Karaca Tiyatrosu’nda Muhsin Ertuğrul ile birlikte çalıştı. 1960 – 61 yılları arasında Site Tiyatrosu’nu kurdular.
Müşfik Kenter İngiliz Kültür Heyeti ve Rockefeller’den burslar alarak Amerika ve ingiltere’te tiyatro araştırmaları yapmış ve incelemelerde bulundu. İngiltere, Amerika, Fransa, Almanya, Yugoslavya, Kıbrıs gibi bir çok ülkede oyunlar sergiledi. Yüzün üzerinde oyun sergiledi ve yönetti. Bir çok Türk yazarının oyunlarının yanı sıra, Shakespeare, Çehov, Gorki, Brecht, İonesco, Pinter, Albee, Arthur Miller gibi yazarların oyunlarını sahneledi ve oynadı. Mimar Sinan Üniversitesi Devlet Konservatuvarı’ndan emekli olduktan sonra, Haliç Üniversitesi Konservatuvarı Tiyatro Bölümü Başkanlığını ve Bakırköy Belediyesi Şehir Tiyatrosu Genel Sanat Yönetmenliğini sürdürüyor. Müşfik Kenter bu günlerde İstanbul’da Nasrettin Hoca Bir Gün adlı oyunu oynuyor. Bu büyük buluşma Kenter’in profesyonel tiyatro yaşamının 50. yılına rastlıyor.

Kadriye Kenter

Tiyatroya lise yıllarında başladı. İlk oyunu, Atilla Alpöge’nin yazdığı, ‘Çürük Elma’ydı. Konservatuvara girmeden önce lise son sınıfta Bakırköy’deki Ali Baba Tiyatrosu’nda Can Yücel’in bu genç ve amatör topluluk için Lorca’dan çevirdiği ‘Eskici Tazesi’nde başrol oynadı. Konservatuvar öğrencisiyken Koca Mustafa Paşa’da “Halk Sahnesi Oyuncuları” adıyla 20 arkadaşıyla birlikte kendi tiyatrosunu kurdu,

Brecht’ten “Carrar Ana’nın Silahları”nı, Nazım Hikmet’ten “İstasyon”u sahneledi. Bu macera tiyatrolarının kazayla yanmasıyla sona erdi. İki yıl süren bu deneyim ona tiyatro konusunda ciddi bir deneyim kazandırdı. 1972’de İstanbul Belediye Konservatuvarı’na girdi. Okulu bitirdikten hemen sonra, 1977’de Kenter Tiyatrosu’nda “Çöl Faresi” ile profesyonel tiyatro hayatına başladı. Ay Herkese Gülümser, Yürüyen Geceyi Dinle, Vanya Dayı, Eski Fotoğraflar, Ölümü Yaşamak, Arzu Tramvayı, Kızımla Evlenir misin, Aşk olsun, Yalnızlığın Oyuncakları, Maskeli Süvari, Uzaklar, Martı, Anlat Şehrazat, Aşk Çemberi gibi pek çok oyunda sahneye çıktı. Haliç Üniversitesi Konservatuvarı’nda oyunculuk hocası olarak deneyimlerini öğrencilerle paylaşıyor.

Mehmet Birkiye

1969 yılında İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi’ne girdi. Aynı tarihlerde girdiği İstanbul Devlet Konservatuvarını 1974’de, İktisat Fakültesini 1975’de bitirdi. 1977’den bu yana İstanbul Devlet Konservatuvarı’nda sahne tekniği ve oyunculuk dersleri veriyor. 1973 yılında Kent Oyuncuları’nda profesyonel olarak başlayan oyunculuk, yönetmenlik ve ışık tasarımcılığı çalışmalarını halen sürdürüyor.

Bu süre boyunca, aralarında A.Cehov, A.Miller, A.Fugard, N.Simon, T.Williams, E.O’Neill, N.Cumalı, G.Sümer, A.Ağaoğlu gibi yazarların bulunduğu “Lütfen Kızımla Evlenir misiniz”, “Martı”, “Oyunun Oyunu”, “İnishmorelu Yüzbaşı”, “İki Hayat Sonra”gibi yirmiden fazla oyunda oynadı. Sergey Kokovkin, Arthur Hausman, Aleksandr Galin,Yücel Erten gibi yönetmenlerle çalıştı. “Kel Şarkıcı,” “Adını Siz Koyun,” “ Uzaklar”, “Ramiz ile Jülide”, “Maria Callas” (Yıldız Kenter’le birlikte), “Hep Aşk Vardı” (Yıldız Kenter’le birlikte) “Helen-Helen”, “Eşek Dağın Sevdalısı”, “Şehrazat” adlı oyunları yönetti. Birçok oyunda Yıldız Kenter’in yönetmen yardımcısı olarak çalıştı. İngiliz yönetmen Micheal Newell’in yönettiği James Cameron’un yapımı olan “Young Indiana Jones”da oynadı. Selçuk Kaskan’ın yazdığı radyo oyunu “Uğurlugiller” in TV 1 için çekilen uyarlamasında 96 bölüm oynadı. TRT 1 kanalında yayına giren ve 100 bölüm yayınlanan TV dizisi “Yaz Evinde oynadı. “Üvey Baba”, “Bizim Pasaj”, “Evdeki Yabancı” rol aldığı dizilerden bazıları. İş Sanat’da düzenlenen ve halen sürmekte olan Şiir ve Müzik dinletilerini yönetti. 2002 yılında Oyunculuk Anasanat Dalı’nda Profesör oldu. Beykent Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi’nde “Sahne ve Gösteri Sanatları Yönetimi” bölümünü kurdu, programını yaptı ve yönetti. Halen İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuvarı’nda ve çeşitli özel üniversitelerde “Oyunculuk” ve “Sahne Tekniği” dersleri vermeye devam ediyor.

Yeşim Koçak

1999 yılında İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuarı Tiyatro Bölümünden mezun oldu. 1998 yılından beri Kenter Tiyatrosu’nun kadrolu oyuncusu olarak ‘İki Hayat Sonra’, ‘Inishmorelu Yüzbaşı”, ‘Aşk Çemberi” ; ‘Çözüm’, ‘Hep Aşk Vardı’, ‘Nükte’ ve ‘Martı’ oyunlarında rol aldı. ‘Ödünç Hayat’, ‘Alacakaranlık’, ‘Aşk ve Gurur’ gibi TV dizilerinde oynadı.

Ayrıca ‘Çözüm’ deki rolüyle “21. Yüzyıl Eğitim - Kültür Vakfı Vasfi Rıza Zobu Ödülü”, “2002 Afife Jale Tiyatro Ödülleri Yeni Kuşak Başarılı Kadın Oyuncu”, “2002 Magazin Gazetecileri Derneği Umut Vadeden Kadın Oyuncu” ve “Avni Dilligil Umut Vadeden Kadın Oyuncu” ödüllerini kazandı.

Hakan Gerçek

Mimar Sinan Üniversitesi Devlet Konservatuar Tiyatro Bölümü’nü bitirdi. 1986 yılında “Nice Yıllar” adlı oyunla Kent Oyuncuları’na katıldı. “Bir Şey Yap Met”, “Küçük Mutluluklar”, “Yalnızlığın Oyuncakları”, “Ver Elini Broadway”, “Nalınlar”, “Sırça Kümes”, “Fehim Paşa Konağı”, “Eşekdağın Sevdalısı”, “Oyunun Oyunu”, “Sesler, Ziller, Bizler”, “İnishmorelu Yüzbaşı” Kent Oyuncuları’nda oynadığı oyunlardan bazıları.
“Çıplak Ayak”la Avni Dilligil, “Sırça Kümes” ile Lions, İnishmorelu Yüzbaşı ile Afife En İyi Erkek Oyuncu Ödüllerini kazandı. Kent Oyuncuları’nda “Görünmez Dostlar” adlı gençlik oyununu sahneye koydu. Bir süre Mimar Sinan Üniversitesi Devlet Konservatuarı’nda oyunculuk dalında eğiticilik yapan Hakan Gerçek, çeşitli televizyon dizilerinde rol almakta ve seslendirme yapmaktadır.

Misafir

Engin Hepileri
1978 de İstanbul’da doğdu. Cağaloğlu Anadolu Lisesi’nde tiyatro ile tanıştı.1996 yılında İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuarı Tiyatro bölümünü ve 2002 yılında aynı üniversitenin Oyunculuk Yüksek Lisans bölümünü kazandı. 1993-1996 yılları arasında Devlet Tiyatroları’nda dört oyunda,1998 yılında ‘Anlat Şehrazat’ müzikalinde ,

Tiyatro Fora’da ‘Ölümsüzler’ adlı oyunda ve 1998-2005 yılları arasında Kenter Tiyatrosu’nda sıra ile ‘Martı’, ‘Nükte’, ‘Hep Aşk Vardı’, ‘Çözüm’, ‘Sırça Kümes’, ‘Aşk Çemberi’, ‘İnishmorelu Yüzbaşı’ ve 'Kumarbazın Seçimi' oyunlarında rol aldı. ‘Canım Kocacığım’ ve ‘Kampusistan’ adlı televizyon dizilerinde ve ‘Gülüm’ adlı sinema filminde oynayan Hepileri, halen Kenter Tiyatrosu’nun kadrolu oyuncu ve İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuarı’nda Araştırma Görevlisi olarak çalışmakta. Engin Hepileri 2004 Afife Tiyatro ödüllerinden ’Yeni Kuşak Özel Ödülü’ne layık görülmüştür.

Kent Oyuncuları’nın 10. yılı için Zahir Güvemli’nin yazdığı yazıdan yararlanılmıştır.)

Yıldız ve Müşfik Kenter Ankara Devlet Konservatuvarını başarıyla bitirmiş, Devlet Tiyatroları’nın çeşitli oyunlarında Ankaralıları kendilerine hayran bırakırken, bir gün sevgili hocaları Muhsin Ertuğrul Devlet Tiyatroları’nın başındaki görevinden ayrıldı. Ardından da onlar...
Muhsin Ertuğrul, Kenterler’in Devlet Tiyatroları’ndan ayrılıp, İstanbul’a geleceklerini öğrenince Muammer Karaca’ya şöyle yazmıştı: “Hele Yıldız’la Müşfik'e gelince, onların yapmak istedikleri tamamiyle deliliktir. Türkiye’de bir sanatçıya sağlanan en yüksek mevki ve parayı, üstelik garantili bir istikbali bırakıp da böyle akibeti meçhul bir işe atılmak, sırf sanat yapmak için de olsa, aklın kabul edemeyeceği bir harekettir. ”İstanbul’a gelip, M. Ertuğrul’la birlikte onun yönetimindeki Küçük Sahne’de oynamaya başladılar. 1951’de açılan Küçük Sahne, kurucularından Vedat Nedim Tör’ün sonradan kullandığı bir deyimle, verimli bir fidelik olmuştu. Oradan yetişenler daha sonra pek çok tiyatronun başına geçtiler. Yıldız ve Müşfik Kenter, Şükran Güngör ve Kamuran Yüce o yıllarda biraraya geldiler ve ayrılmaz bir dörtlü olarak uzun yıllar birlikte tiyatro yaptılar. Kadroda, Cahit Irgat, Genco Erkal gibi oyuncular da vardı. “Salıncakta İki Kişi” ilk oyunlarıydı. Onu “Çöl Faresi”, “Tahta Çanaklar” gibi eserler takibetti. Kenter kardeşler, iki yakın arkadaşlarıyla sonra Site Tiyatrosunu, 62’de de adını hem İstanbul’u temsilen, hem de soyadlarına atfen “Kent Oyuncuları” koydular. Önce Karaca Tiyatrosu’nda, sonra da Dormen Tiyatrosu’nda konuk oyuncu olarak perde açtılar. İlk oyunlarından başlayarak, seyircinin ve ödül jürilerinin göz bebeği oldular. Birlikte defalarca “İlhan İskender Armağanı” kazandılar. İonesco’nun yazdığı, “Sandalyeler” gibi seyircinin pek de kolay anlamayacağı düşünülen oyunları, kolaylıkla sahneleyip, aylarca kapalı gişe oynadılar. Haldun Dormen’in tiyatrocu kişiliği, bu genç ve zarif iki kardeşle uyuşmuş, başarılı çalışmaları yıllarca birlikte devam etmişti. Öyle ki, kendi tiyatrolarını yaptırıp, Harbiye’deki “Kenter Tiyatrosu”na taşınırken, Haldun Dormen’in verdiği kokteylde ardında bıraktığı anıların, daracık soyunma odalarının, teknik imkansızlıkların ve dolu dolu salonun ve alkışların iziyle, Yıldız Kenter’in gözleri dolmuştu.

1968’de şimdiki yerlerine, Harbiye’deki “Halaskargazi Cad. No:35’deki şimdiki yuvalarına taşındılar. O yıllara göre, çok zarif, çok ince zevkle döşenmiş, örnek bir tiyatroydu Kenter Tiyatrosu. Girişine Gorbon Işıl tarafından yapılan seramik pano, tiyatro hem farklı bir şıklık katmıştı, hem de büyük yenilikti.

Ama bu tiyatroyu yapmak hiç de kolay olmamıştı. Anadoluyu karış karış dolaşarak turne yaptılar. Bütün paralarını bu tiyatroya yatırdılar. Pes ettikleri günler olmadı değil. Ama sonunda, tiyatroyu açmadan satmaya başladılar. Bu kampanya onları tiyatrolarına kavuşturdu. Yeni binalarını açarken çıkarılan “Kent Oyuncuları” dergisinin ilk sayısında Yıldız Kenter şunları yazıyordu:

“Tiyatromuz açılancaya kadar satılan koltuk sayısı 278’i buldu. İstanbul dışına taşarak Ankara, İzmir, hatta Söke’den karşılığında tanıdığımız haklardan çoğu zaman faydalanamayaklarını bile bile kampanyamıza katılanlar oldu. Tüccardan, emekliye,öğretmenine, bankasından köy okulları yardımlaşma derneklerine, havalandırmacısından ışıklandırmacısına, halıcısından marangozuna kadar binamızla uzaktan yakından ilgili çeşitli müesseseler ve kişiler davamıza ortak çıktılar.” Seyircilerse bu salonu doldurmak için biribirleriyle yarıştı. Kent Oyuncuları burada, başladıkları yıllarda nasıl cesur oyunlar seçiyorlarsa gene öyle davrandılar. Kolaycılığa düşmeden, “seyirciye inelim”, “seyirci ancak bunu anlar”, “hayat zaten ağır, seyirci tiyatroda gülmek istiyor ” demeden, “biz bir özel tiyatroyuz, büyük prodüksiyonları ödenekli kurumlar yapsın” diye düşünmeden, Shakespeare’ler, Cehov’lar oynadılar. Müşfik Kenter unutulmaz bir “Hamlet” oldu, Yıldız Kenter seyircinin belleklerinden çıkmayan enerjik bir “Arkadina”... Ve “Üç Kız Kardeş”ten “Martı”ya, sahnede Çehov’un kendisi kadar ince bir “doktor”, Şükran Güngör. Ama yerli yazarları hiç ihmal etmediler. O yıllarda tanınmamış, gencecik bir yazar olan Hidayet Sayın’ın “Pembe Kadın”ınını yıllarca kapalı gişe oynadılar. Bu başarıyı sinemaya taşıyıp, seyircinin belleğine kazınan, o ünlü filmin yapılmasını sağladılar. Bu topraklara tiyatro yaptıklarının bilerek, seyirciyi sürekli daha çok düşünmeye, daha akıllı seçimler yapmaya zorlayarak çalıştılar. Ama hiç asık suratlı olmadan, güleryüzlü tiyatroyu, nitelikli gülmeceyi ihmal etmeden, titiz bir repertuar örneğini hep göstererek... Ve o sahneden kimler geçti, kimler... Genco Erkal, Tuncel Kurtiz, Sema Özcan, Colpan İlhan, Pekcan Koşar, Güler Ökten, Gülsüm Kamu, Gül Onat, Gülsen Tuncer, Suzan Aksoy, Erol Günaydın, Ergun Köknar, Göksel Kortay, Erdal Özyağcılar, Çiğdem Selışık, Kemal Sunal, Mübeccel Vardar, Yılmaz Köksal, Meral Taygun, Mustafa Alabora, Cüneyt Türel, Ayhan Kavas. Ve daha gençler, Tilbe Saran, Demet Akbağ, Berna Laçin, Hande Ataizi, Şebnem Sönmez. İlk kez profesyonel olarak o sahnede seyirciyle buluşan ve hala orada çalışan, Mehmet Birkiye, Hakan Gerçek, Yeşim Koçak, Engin Hepileri, Okan Yalabık ve hala gelmeye devam eden niceleri... Ve Mengü Ertel. En güzel, en unutulmaz tiyatro afişlerini onlar için çizdi. Yayın kuruluşlarının cesaret edemediği yıllarda, “Kent Oyuncuları” adlı dergiyi yıllarca yayınladılar. Kamuran Yüce’nin özenle hazırladığı bu dergi, kimi sayılarında sadece Shakespeare’ye adandı, kimi zaman da hocalarının 60. sanat yılında Muhsin Ertuğrul’a...

Yıldız ve Müşfik Kenter Rockfeller bursuyla yurtdışında Amerika’da da tiyatro eğitimlerini sürdürmüşlerdi. Meslek yaşamlarının başlangıcından bu yana sahne hocalığı da yaparak, bütün bu birikimlerini tiyatroya aktarmaya, tiyatroya katkılarını arttırmaya çalıştılar. Yıllara sığmayan bu engin deneyimi hala öğrencileriyle paylaşıyor, tiyatro hayatımıza yeni, pırıl pırıl isimler eklemeyi sürdürüyorlar. Kent Oyuncuları’nın yıllara meydan okuyan gençliği, hala tiyatromuzun en önemli kuruluşlarından biri olmayı sürdürmesi, başlangıcındaki inançla birlikte, bu dinamizmi kavrayarak, sürekli tazelenmelerinden, gençleşmelerinden geçiyor olsa gerek...

(Alıntı...)