Canım Annem
Sakın bu yazdıklarımı okurken üzülme bu sadece bi GÖNÜL meselesi ama aynı zamanda da genç bi adamın hayatta kendi ayakları üzerinde tek başına durabilme mücadelesi.her ne kadar babam bigün bunun olabileceğine asla inanmasa da...sana o gün de söylemiştim anne... ben hayatta babam kadar hiç kimseye yük olmadım. insanın evladı insana yük olur mu dersen demek ki olabiliyomuş.şu on sekiz yıl boyunca bu evde hep bunun ezikliğiyle yaşadım .babamın bunu bize hatırlatmadığı bir anı bile ne yazık ki hatırlamıyorum.yine de diyorum ki bigün çok büyük bi adam olucam ve şunu bütün kalbimle istiyorum ki o gün geldiğinde başta sen ve sonra da babam benim evimde benim ekmeğimi huzur içinde yiyebileceksiniz ve bunların hepsi çok geride kalıcak. sen yine de bunları babama söyleme bakarsın yine anlamaz yine sinirlenir senin başın ağrır unutmayın ki hepinizi çok seviyorum.
haylaz oğlunuz efe
Konu: Efenin mektubu 
Ptsi Tem. 28, 2008 8:00 pm
